Ik wil niet een wedstrijd, of een beloning. Ik vind
het niet leuk dat ze zeggen: “Wie het het mooiste
heeft gemaakt krijgt iets”.
Nadine uit groep 4 over werken in het atelier.
.
Een wedstrijd; eigenlijk ontloop ik het meestal. Dat heeft vast veel te maken met winnen en verliezen. Meestal maakt het me niet zoveel uit of ik nou glorieus de eindstreep haal of al eerder uitgeschakeld word. Alleen verliest het spel dan al snel zijn betekenis. En die enkele keer dat ik me wel in de flow van de strijd laat zuigen blijkt het vaak net weer even anders te gaan dan ik in gedachte had. Dan hang ik als 3 jarige tijdens koninginnen-dag zo netjes mogelijk de was met 2 knijpers aan een lijntje maar dan blijkt het alleen te gaan om zo snel mogelijk je wasmandje leeg maken. Niet dat dat verliezen erg was, ik herinner me vooral de angstige, ongemakkelijke verbazing om al die lachende omstanders. En daarna won ik zo vaak een tekenwedstrijd, om niet begrepen redenen, dat ik het niet kon geloven toen ik die ene keer eens niet won en dacht dat mijn opgestuurde werkstuk vast was kwijtgeraakt.
Toch gleed ik deze zomer bijna ongemerkt in de ‘challenge’ van onze nieuwe school. Nooit bedacht om een school op te richten, helemaal niet bedacht om dat juist nu te doen en toch greep ik deze ‘kans’ met beide handen aan. Gaandeweg bleek de uitdaging toch ook een echte wedstrijd met afvalrondes, pitches en teams die alleen strategisch samenwerkten en de sterke punten van hun plannen voor elkaar verborgen hielden. Iedereen geloofde in de eigen plannen, iedereen wilde dat zijn school werkelijkheid zou worden en iedereen wilde winnen. Wij ook!
Afgelopen dinsdag hoorde we dat we niet tot de 4 initiatieven hoorden die doorgaan naar de ‘kraamkamer’. Jammer! Even overheerste de teleurstelling. Zo veel werk voor niets ….. Hadden we de spelregels weer niet goed begrepen? Hoe kon het dat niet gezien was hoe mooi ons plan was? En toch ….. Zonder deze wedstrijd hadden we nu geen uitgewerkt plan op tafel liggen. Hadden we niet met zoveel mensen gesproken. Hadden we niet zo ver doorgedacht over een atelier in het hart van het onderwijs. Het plan ligt er nu, er zijn contacten gemaakt, aspecten die nog meer aandacht behoeven worden helder; het schoolplan kan de komende tijd alleen maar beter worden.
Woensdag was de feestelijke bekendmaking van de winnaars. Ik moest werken maar Marike was erbij:
Met wel een bos bloemen van de wethouder en een vermelding in het Parool (als 1 van de initiatieven die het net niet haalden), gaan we nu op eigen kracht verder met onze plannen voor Basisschool De Vrijplaats. Het plan is te mooi geworden om nu te stoppen. Iedereen die ons geholpen heeft en die ook droomt van een basisschool met een autonoom atelier voor alle kinderen: dank je wel voor je steun!
Citaat uit het advies rapport:
“De commissie is onder de indruk van de tijd die alle initiatiefnemers in het uitwerken van hun voorstellen hebben gestoken en de passie die in de voorstellen doorklinkt voor inspirerend en goed onderwijs”
Over De Vrijplaats: “Het plan biedt naar de mening van de adviescommissie een interessante invalshoek op (ander) onderwijs met de nadruk op kunst en cultuur en het centraal stellen van de ervaringen van de leerlingen om van te leren.” En…”de commissie vindt de duidelijke keuze voor kunst en cultuur in combinatie met Freinet en Reggio Emilia goed uitgewerkt”
Blijf ons volgen op onze Facebook-pagina en op website De Vrijplaats.