.
‘Het Wijde Bos, ik bedoel dat het het bos is en daar omheen is het zo …. wijd, zo kijk ……’. Hij gebaart met grote armgebaren om zijn plastic bekertje heen. Het bekertje is gevuld met behangersplaksel, daarin drijven kleine stukjes broccoli en af en toe een flardje rood van rode besjes. De kinderen maken kleuren uit groente en fruit in het atelier. En ik heb gevraagd om voor die kleuren namen te bedenken. De kleine groene miniboompjes in het witte doorzichtige plaksel, de rode accenten; het geeft een wijds gevoel. En buiten het bekertje loopt die wijdsheid alleen nog maar door. Oneindig wijd. Ik schrijf de naam op een stukje tape en plak ‘m op het bekertje. Eigenlijk zou ik er een blog over moeten schrijven, schiet het door mijn hoofd zoals vaker de laatste tijd. Maar door de volle werkdagen, het voorbereiden van mijn cursus en die vervelende maar doorzeurende griep komt het er niet van. Ik denk het ook als ik zie hoe geweldig mijn 2 nieuwe onderbouwcollega’s met hun kleutergroepen aan het werk gaan in het atelier. Zonder een uitgebreide instructie, alleen door samen materiaal te verzamelen en het atelier in te richten en soms zelfs dat niet eens, gaan ze enthousiast aan de slag. Ze genieten van de kinderen en van deze manier van werken. Lijken zelfs een beetje verbaasd dat dit ook zomaar kan en mag in deze ‘opbrengstgerichte’ tijd.
In de voorjaarsvakantie kijk ik al de foto’s nog eens door. Eindelijk tijd om een verslag te maken van het werken in het atelier tijdens het thema eten van Kleuterplein. De eerste atelierdag maakte fotografe Sabine Plamper foto’s. Lees hier het verslag. En kijk hier hoe het verder ging in het atelier en in de klas.